Çocuklar var gözlerimin önünde Savaþýn tam ortasýnda Ne olduðunu anlamadan Bakýþlarýnda bin çýðlýk Sözler gönülde deprem Kurþun oyuncak harabeler içinde Yangýn yeri çileli coðrafyam Kimler tam kalýr ki bu zulümde Yürekte kaç bombanýn yarasý Düþünceler yorgun, duygular kýrgýn Her þey ölüm kalým arasý Kýstýlar hayallerinin sesini Acý gerçekler sildi hepsini
Ayný dünyanýn gariban çocuklarý Yalnýz, suskun ve yaralý Kanatsýz bir kuþ gibi çýrpýnýyor Büyüyor her an korkularý Bir bekleyiþ çaðlar misali uzun Kararýr bulutlar acý manzaradan Gökler aðlasa silinmez kanlar Dönmez giden masum canlar Ölmek mi kolay Ölümü beklemek mi? Rüyalar kâbus dolu Belirsiz gelecek korkusundan Kýsýyor çocuklar nefesini Savaþ kaçýrdý yaþam hevesini
20.03.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sait ÖZBAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.