Çok geç yaþta tanýþtým, þiir dünyasý ile. Heceye gönül verdim, rüyamda bile yazdým. Çalýþtým, çabaladým yapmadým asla hile, Gece gündüz demedim; iðneyle kuyu kazdým.
Arada yazdým, sildim, kýrýp kalemi yattým. Buruþturup kaðýdý, çöp sepetine attým. Yaptýðým cinaslarla þiirlere renk kattým. En sonunda þiiri, nihayet ben de çözdüm.
Yazdýkça bir önceki geldi hep bana yavan. Duygularým yükselip bazen yapýnca tavan, Kendimle þakalaþtým, dedim ki; " batsýn havan " Þiirlerimle her gün aþk deryasýnda yüzdüm.
Alamadým hýzýmý, aþk ile yazdým naat. Kimi bir günde bitti, kimi ise bir saat. Bir mýsrasý uymazsa, edemedim hiç rahat Bazen de kahýrlanýp; deli gönlümü üzdüm.
Oynayýp durdum her gün, senaryolar tutmadý. Bazen güzel olmadý, hiç kafama yatmadý. Bazen sabah olmadý, bazen güneþ batmadý. Þiir kurdu olmuþtum; kendi kendime kýzdým.
Çok çalýþmam lazýmdý, kolay deðildi iþim. Bazen uyuya kaldým, bazen aðrýdý baþým. En güzeli yazmaktý; hayalim ve de düþüm. Þiire giden yola güzel bir rota çizdim.
NÝLÜFER SARP
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.