Kardeşimin kardeşi Sinan Arslan'a

I

Ýnan,
saat gecenin çiçek kokan vakti
aklýma geldin Sinan

II

Aklýma geldin, düþtün hatýrýma
kelimelerime sýðýnan ardýr
sokuldun cümlem, hecem, satýrýma
bu þiir senden yana yanan hardýr

Genç yaþta düþmüþsün onulmaz derde
pahasý biçilmez hazinelerde
yayýlýp, otlayan inekler nerde
derlerse seni gösteren aðyârdýr

Bilirim canýn yanar geçmez günler
nerededir acep o geçen dünler
boþuna birader, þöhretler-ünler
boþa sardýrma n’olur baþa sardýr

Nasihatýmdýr oku+öðren=öner
yanan hep yanmaz ya illâki söner
haddini aþanlar zýddýna döner
yaza yakýþan yaðmur kýþa kardýr

Ahýn göðe çýkar diyebilirler
feryadýn çöle yayýlýr bilirler
ararlar bulamamaya bilirler
iþte o zaman beden ruha dardýr

Allah, sana sandalye sabrý versin
þeylere dayanasýn he ne dersin?
kendin piþirir kendi kendin yersin
fazla da boz(a)mam terbiye vardýr

Gümüþhanlý’yým azmin ile doðrul
dost rüzgârýnda yaprak gibi savrul
yâr ateþinin aleviyle kavrul
dar gününde yanýnda olan yârdýr.

III
Kardeþimin kardeþi Sinan
demlenmiþ bu þi’rimi oku çay iç
çay iç bu þi’rimi oku
Sosyal Medyada Paylaşın: