OTLA DOLMUŞ MEZARLAR
Seher vakti indim sýla düzüne,
Gönül tuttu mezarlýðýn yolunu…
Göz deðmedi bir tanýdýk yüzüne,
Hüzün sardý þu sinemin solunu…
Bað bahçeler dönmüþ beton konuta,
Mazim benim beynim nasýl unuta,
El salladým duman çökmüþ Nemrut’a,
Yeþilliðe çýkar atmýþ golünü…
Mezarlýða ayak bastým güneþle,
Kucaklaþtým baba anne kardeþle,
Sohbet ettim konu komþu dost eþle,
Gönlüm tuttu ellerini kolunu…
Toprak örtmüþ genç ihtiyar canlarý,
Tek kefendi malý mülkü hanlarý,
Hiç ölmeyen þerefleri þanlarý,
Mert yaþayan aldý dua bolunu…
Cantekin der; otla dolmuþ mezarlar,
Toprak olur bir gün þair yazarlar,
Gerçek eser ölsen bile pazarlar,
Bu dünyada iyi oyna rolünü…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.