KAFTAN

KAFTAN

Hatýrýmdadýr hala
Eski zamanlarý köyümüzün
Her taraf,dað taþ,orman
Ne kadar da sevinç giyinirdik
Çocuktuk tepeden týrnaða
Asi ve özgür alabildiðine
Çakmak çakmak buðulanýrdý gözlerimiz
Köy kül rengi bir gece sessizliðine bürününce
Eve girmek istemezdik hiç
Çocuktuk tepeden týrnaða
Kaftaný biçilmemiþ
O zamanlar elektrik ne gezer
Marpucunun ucunda ateþ,gaz lambasýyla aydýnlanýrdýk
Teknoloji mi var o zamanlar
Kalburüstü tek oyuncaðýmýz yýldýzlar
Hayal kurma oynuyoruz yýldýzlardan
Kutup yýldýzý benim,Samanyýldýzý sen
Ne yapalým
Hayali bir gecede gümüþi bir sükunetti zaman
O sýcak yaz gecelerinde
Dün gibi bugün gibi avucumda terliyor zaman
Elimi uzatsam sanki beni yörüngesine alacak
Çocukluðumun Anamur köyleri
Düþümdedir hala sokak aralarýnda asma bahçeli nostaljik evler
Ahir evvel yaþanmamýþlýklarýn son tortusu
Sanki bizden deðiller
Memleketimin gözdesi Kalesiyle evleri
Damlarýnda buram buram siyah Ve yeþil inciri
Yapraklarý dökülmüþ Asma mý,mor salkým mý
Sonbahar çiçekleri,sarmýþ evlerin ön cephesini
Odun isi var havAda
Gecenin kuytusuna sinmiþ bir ürperti
Elimde sýmsýký tuttuðum çocukluk
Pýnar Doludeniz
Sosyal Medyada Paylaşın: