YÂR GİTTİ NE KALDI
Gönül soframda, yemekler buz kesti
Aziz misafir gitti, niyesi, sýr kaldý.
Leylek yuvamada, poyraz çok sert esti.
Arýya petek bitti, emekler kýsýr kaldý
Aþk gurura vurdu, gurur galip geldi
Umut, bir tesadüf anýna kitlendi
O, þehrin bütün kaldýrýmlarý, tükendi
Adýma cadde bitti, ayakta nasýr kaldý
Aþk soluk beklerken , nefessiz kaldý
Gururu ise, bir kibir, bir böbür aldý
Eskiden bahar ile yeþeren umutlar vardý
Mayýs’ýn ortasýnda idim kýþa esir kaldý
Onsuz geçen saatler günlere eþti
Hem akrep hem yelkovan ömürden içti
Yokluðu, bu ömrü týrpanla biçti
0, yokken beþ gün geçti vuslata asýr kaldý
Emrah Koran
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.