Ruhumu yakan karanlýk güneþe; Gözlerimi yakan, gözyaþlarýma, Kalbimdeki bu sonsuz acýya... Her þeye, ama her þeye alýþtým.
Her akþam gün batýmýný seyrettiðim; Her gece ölülerin yalnýzlýðýný yaþadýðým, Her sabah , acý þarkýlarla avunduðum... Her þeye ama her þeye alýþtým.
Hakaret edilmeye hor görülmeye; Haksýzlýklarla suçlanmaya , insafsýzca, Üstelik yalnýzlýða, dostsuz , kimsesiz bu yere... Her þeye ama her þeye alýþtým.
G.K.K.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.