GÜL BAĞINA DALASIM VAR

GÜL BAÐINA DALASIM VAR
Vuslatý beklerken gece, meyler dökülür elimden.
Radyoda hüzzam bir þarký, adýn düþmez hiç dilimden.
Bitmek bilmez yalnýzlýðým þikayetçi bu halimden.
Kadehi mezeyi alýp bir yerlere çalasým var.

Hasretinde sýnýrý var benimki yýllara sýðmaz.
Kavuþmanýn zamaný var benimki yollara sýðmaz.
Sevdanýn da tanýmý var benimki kollara sýðmaz.
Gelmesini beklemeyip gidip elden alasým var.

Hicranýn kor ateþiyle oturmuþum seni andým.
Her kapýdan girene ben bakakaldým seni sandým.
Sabaha kadar inleyip hüzün ateþiyle yandým.
Buralarda duramam ki gurbet elde kalasým var.

Aklým rüzgara takýldý deli deli eser durur.
Lalezar’ým kýraðýda zamansýz sabahsýz kurur.
Mecnun sanar eller beni her geçen bir sille vurur.
Cananý koklamak için gül baðýna dalasým var.

Turnalar küsmüþler yine hatýr gönül sormaz oldu.
Bülbüllerin þarkýsýnda güllerin gözleri doldu.
Daha tomurcuktu dalda açamadý erken soldu.
Selamýmý göz yaþýyla yar gönlüne salasým var.

16/3/2018. H. Iþýk
Sosyal Medyada Paylaşın: