yaðmurlar yaðýyordu yüreðimde gözlerimden yaþlar dökülüyordu kanla karýþýk farkettim ki sen yanlýþtýn büyük bir yanýlýþ bende vurup kendimi yollara bütün kötü düþüncelerimle býraktým seni geride maziye gömdüm seni sevmeleri usul usul yol alýyorum sessiz bir gemi gibi limaným yok fenerim yokk acýda olsa kabullendim sensizliði yokluðun varlýðýn kadar acýtmazdý ya canýmý son veriyorum bu sevda masalýna sana bile sormadan tez zamanda giderim bu þehirden her köþede karþýma çýkmanýn korkusu canýmý almadan hey gidi her sokaðýn baþýnda beklediðim saatlerce hey gidi aþkýna sürgün düþtüðüm gözlerini izlerken tutsaklýðý hissediþim diþ aðrýsý gibi zonkladýn durdun beynimde meðer ne güçmüþ seni sevmek bee. sen ruhumun sahte seviþi sen kara kýþýn yalancý güneþi varlýðýmýn sahibi yokoluþumun sebebi
Sosyal Medyada Paylaşın:
engin berk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.