yine bir Mart ayý gecesi ve yine O’nsuz geçen hüzünlü vakitler...
efkarým küf tutmuþ aklýma firar gönül desen zaten yerle yeksan giryaným hislerime yorgunluk veriyor tüy kadar hafif ve Kaf daðý kadar aðýr sanki bin katrelik sensizlik ah...
yine bir Mart ayý ve takvime lanet okuduðum saatler...
sevdamýn selasý veriliyor tenha bir camide ve musalla taþýnda sensizlik örtüsüyle örülü hayal yüklü tabut omuzlara alýnýyor ki dört cenahtan deðil tek yürekten aðýt yakan düþlerim sensizlik mezarlýðýnda...
yine bir Mart ayý ve sevmek denen saçmalýða inanýþ...
vakitsiz sevmelerin ýzdýrabýna talip oldum kan revan gülüþler refakatçi gönül hastanesinde sensizliðin serumunu taktýlar kalbime güya sen gelince iyi olacakmýþým...
yine bir Mart ayý ve sensizliðe alýþmanýn unutmaktan beter olduðunu anlamak..
yazýk!
SAMET AKÇAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
sametakçar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.