Kapat gözlerini, kirpiklerin ýslanmýș, Göz yașlarýný gönlüme sarýyorum! Uzakta, soðuk bir duvara yaslanmýș, Yokluðunun saçlarýný tarýyorum...
Öksüz kalmýș șiirler, ben ise yetim, Ne halim var yazmaya, ne de takâtim, Kendimle tekim, benimle kent’im Gülüþlerini düþlerime karýyorum..
Yankýlanan sesler, durmuyor iște! Savaþým içimde, kendi kendimle, yüreðimin tam da orta yerinde, Sessizce mezarýný kazýyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümit Tiryaki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.