Bir atlý görünüyor ufuk çizgisinde, nokta gibi görünüyor uzaktan diz boyu tarlalarda baþaklarýn sapsarý saçlarýný tarýyor rüzgar eðiliyorlar saða sola havaya yükseliyor ekin kokusu...
Ne bereketli dallarý meyvayla yüklü þu aðaç þen þamata topluyor kýzlar ýsýrýyorlar bir yandan pespembe yüzlerle gülüþerek, önlüðünün önünde bir yýðýn elma sepetler dolu...
Havalanýyor kuþlar hep birden cývýltýlarý dökülüyor yerlere dönüyorlar gökyüzünde, bir aðacýn dalýna, bir yere...
Tarlalarýn arasýndan çýkýyor kýrmýzý bir traktör üstünde bir çok insan, kalabalýk çoluk çocuk, ter, emek, oltada yok ki balýk...
Çýngýrak sesleri gelirken önce tepelerin ardýndan göründü sürü çoban yorgun ama gülüyor, mutlu, bugün sanki dünden daha umutlu...
Ýlk damlalarý serpti rüzgar elinden bütün gözler hep birden gökyüzünde kýstý kuyruðunu koþarken köpek, raylarda gitgide kayboldu tren hazin bir çýðlýktý ardýndan giden...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.