öylece bekledim, günler,gecelerce, boynu bükük çiçekler soldu ellerim de, düþtü yýldýzlar, gecenin karanlýðýna tutunmaktan vazgeçerek, þimdi ben, hangi yalana küseyim, hangi yalan daha güzel gerçeklerden, dönüp yüzümü karanlýða, vazgeçip renklerin beyazýndan, yürüyorum...
aslýn da,yok olup da, var gibi olanlar, bir þimal yýldýzý uzaklýðý bütün olan, gözünün gördüðü kadar yakýn, ama,dokunamayacaðýn kadar uzak mesafe, belki de bütün mesele zaman yokluðu, ya da zaman çokluðu, elveda....
emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.