Nasipsizler!
Kiþi ‘Açým!’ demiþ; aþ, su vermiþler
Yememiþ, içmemiþ; merak etmiþler
‘Beynim aç!’ deyince gülüvermiþler
Bilgiden, ilimden nasipsizmiþler!
Kiþi dara düþmüþ; öðüt vermiþler
Dinleyip teþekkür etmiþ; gitmiþler
Selam bile vermek istememiþler
Ýnsanlýktan uzak, nasipsizmiþler!
Kiþi inançlýymýþ; zarar vermiþler
Baþarýlarýna gýpta etmiþler
Farklý görünce de onu süsmüþler
Dinden ve imandan nasipsizmiþler!
Kiþi yetingenmiþ; karar vermiþler
Yalnýz býrakarak boþ laf etmiþler
Hatta çamur atýp dalga geçmiþler
Akýl kumkumasý, nasipsizmiþler!
Kiþi erdemliymiþ; eza vermiþler
Baþka iþleri yok, gözlemlemiþler
Cahil, boþ kasnaklar haset etmiþler
Vicdan yoksunlarý nasipsizmiþler!
Kiþi dayançlýymýþ; kaygý vermiþler
Korkuya kapýlýp kaçývermiþler
‘Eden bulur!’ bunu ezberlemiþler
Kötülük küpleri, nasipsizmiþler!
14.03.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.