bugün hasret ateþine uzattým ellerim i ellerim köz ellerim alev yanmasý
özde yanan yýllarýmdý sanki mapus damlarýnda dört duvardayým intikamý alýnmayan hayýflý zaman diþlerim de kenet kerpeten ! yumruklarým da taþ ezmesi kaldý bana kâr
Navroz bayramýndan bir kaç gün sonra yani oturak noktasýyla çakýþan kýrýk-çizgisi
bir türlü yakasý denk gelmeyen yaman günlerde doðduðum günün yontusu yamuk çekilecek zulümun habercisiydi okur yazarýz Sakine ebe’nin ! müjde isterken çýðlýk ezmesi
beþ yaþýnda baþladý babadan dayak kötekler büyüdük de ne oldu ? bozulmuþ bir düzenin sol kulvarýnda gidiþi olup da! dönüþsüz yolcu gibiydim
kale Dizdarý/sý kaleye düþman olan jandarmalý ,gardýyan
Keþk ! Deniz de yüzmeyi beçerebilseydik ?
Kadir Haktan Türkeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir Haktan TÜRKELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.