Siz hiç kaybolmak için çýktýðýnýz gece yolculuðunda,
Onun kapýsýna giden ayaklarýnýzla kavga ettiniz mi?
Tabanlarýnýzý hýrsla yere vurdunuz mu?
Kapýsýnýn ziline uzanýp sonra vazgeçerek,
Defalarca tekrarladýnýz mý bunu?
Arkanýzý dönüp kaçmak için sokaða daldýðýnýzda,
Geriye bakmadýðý için isyan ettiniz mi baþýnýza?
Sahi yaptýnýz mý bunlarý?
Gidip ile gelmek arasýnda yürüyüþleriniz zincirlendi mi?
Ah, bir de anýlar sessizliðinde anýlanlar;
Fotoðraflara dalýp, dokunarak dokunamamaya iç geçirdiðimiz...
Baþýnýzý elleriniz arasýna alýp,
Beyninize hücum eden uðultularý siz de mi def ettiniz?
Ben daha da ileri gidip,
Acaba’larý salladým elimle.
Yetmedi küfürler savurdum, tövbekar dilimle...
Ýçimde ne varsa kaldýrýp attým hepsini,
Kýyý bucak süpürdüm.
Bir güzel yýkadým yüreðimi,
Sonra da duvarlarýma umutlar sürdüm.
Þimdi en kötüsünden daha iyiyim,
Gece yürüyüþlerimi býraktým ama.
Çünkü bilirim ki uslanmaz deliyim,
Çýkarsam, yine baþlarým sokak kavgama...
Kurþunî
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.