Katran karasý uykularda,gecelerle seviþir ruhum
Aynalarýn buðusunda son nefesini verir can cekislerim.
En son ne zaman tertemiz bir uyku çektim bilmiyorum.
Kan revan içinde kaldý gençliðim.
Bir papatya misali döküldüm avuçlarýna
Her defasýnda kopardýn en masum yanlarýmý...
Yüreðimin ýssýz kentinde yýkýldý kurduðum hayaller.
Bu sevgi kýtlýðýnda çim salar mý hiç öpüþlerin?
Darmadaðýn bir enkazýn içinde mahkumum þimdi
Beni bana hapis ettin sen.
Unuttum seviþini, gülüþünü
Gözlerinde gördüðüm gök yüzünü.
Karanlýða attým bakýþlarýmý.
Gözyaþlarým içimde yýkýyor acýlarýmý
Korkmuyorum.
Uðruna yaþanýlan her þeyi silip attým bir çýrpýda.
Biliyormusun?
Sana kör saðýr dilsizim artýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.