“hüznün delikanlýsý olur mu” dedim kendi kendime “olmaz elbette” dedikçe bir damla yaþý daha azat ettim kirpiðimden sessizce…
yakýnýndan kaçar oluyor bazen insan uzaðýnýn bazen de dünden kalma hiçliðini yaþýyor yarýnýna sigara yakarak en çok ta“bitti” denilen her þeye, yeniden baþlamanýn döngüsünde yoksullaþýyor umutlarý
sallandýrýldýkça aklýn daraðacýndaki yargýsýz infazlar zindanlaþsa da esaretinin gölgesinde soruyor insan, insanlýða “alýnlarýmýza kazýnan bereket ayný topraðýn teri deðil miydi, yýkanmamýþ mýydý denizlerimiz ayný yaðmurlarýn tuzu ile” diye
masumiyet yazgýsýnda daimi teslimiyet oldukça prematüre günahlar emzirildikçe diþ geçirilmiþ süt tepelerinde inançsýzlýðýnýn habitatýnda kayýp ülkeler olacaktýr elbet ve akrepleþen krallýklar kendi boðumlarýndan sokulacaktýr
neyse saat, insaný insanlýktan çok olmuþ geçeli zaten birazdan kýyamet doðacak yaþamýn battýðý yerden ve birazdan ateþ yeniden icat olacak sýratýn kurulduðu köprüden…
ilhanaþýcýmartikibinonsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.