Elimizde var bir Zübük a dostlar,
Ýpliði pazara çýktý çýkacak.
Dilimizde ardýr Zübük a dostlar,
Repliði kazara aktý akacak.
Her bir kulun gittiði yer kabirdir,
Zübük sözü halk içinde tabirdir,
Bu tür insan ha ikidir ha birdir,
Yakýnda kýyamet koptu kopacak.
Kendi çýkarýna merdiven dayar,
Böylece her yolu mubahý sayar,
Husumet fikrini ortama yayar,
Hýrsýndan her yeri yaktý yakacak.
Bir gün böyle bir gün öyle söz eder,
Atýp tutar düþmanýna göz eder,
Hak hukuku yakýp durur köz eder,
Dostluk mabedini yýktý yýkacak.
Çekme ile bu zübüðün ipini,
Tekme ile laðvetseler tipini,
Ýbret için kazýtsýnlar kipini;
Ýnciri ocaða dikti dikecek.
Ýçimizde adam sende diyen çok,
Ter dökmeden yetim hakký yiyen çok,
Pohpohlayýp bu zübüðü öven çok,
Þimdi tepemize çýktý çýkacak.
Dönekliðin kitabýný yazmýþtýr,
Her tarafý yiye yiye azmýþtýr,
Doðrularýn topraðýný kazmýþtýr,
Yokluk çivisini çaktý çakacak.
Üçkâðýt, pýrýldak halleri ile,
Her daim yapmacýk rolleri ile,
Ýkilik yaratan dilleri ile,
Kalplere nefreti soktu sokacak.
Alptekin Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.