BAL DUDAKLI AL LALEM
Aylar oldu ne bir haber ne bir ses,
Hayalinle avunuyor yar gönül…
Yüzüm soldu gamla keder her nefes,
Nazlý gülü savunuyor hep bülbül…
Bahçelerde dallar doldu çiçekle,
Ýki gözüm arar seni mercekle,
Seviyorsun artýk yüzleþ gerçekle,
Dön gel canan yürek melül can melül…
Sen sevdamsýn bu kalp senin can senin,
Rüyamda sen hülyamda sen kan senin,
Günümde sen gecemde sen tan senin,
Sen yasemin sen papatya sen sümbül…
Neredesin ben geleyim meþalem,
Kömür gözlüm ak köpüklü þelalem,
Güneþ yüzlüm bal dudaklým al lalem,
Ben geleyim yandý yürek oldu kül…
Cantekin der; periþandýr ahvalim,
Aðlar kalem inler sazým kavalým,
Dert doluyor sýrtýmdaki çuvalým,
Gel baþ tacým can ilacým gonca gül…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.