YUSUF İLE ZÜLEYHA

güzel yüzlüm,Yusufum...
yüreði temiz,masum’um...
sana büyük söz vermiþtim,
dokunmayacagimi söylemiþtim...
nefsime yenildim affet beni,
yýrttým haya gömleðini...
utanýyorum Yusufum senden,
utanýyorum yüce Rabbimden...
çýkma dýþarý, görmesinler seni,
görmesinler yýrtýk gömleðini...
etme Yusufum beni dinle,
zindana gidiyorsun kendi elinle...
durun,onu nereye götürüyorsunuz?
suçlu benim, duymuyor musunuz?
ben yaptým, beni atýn zindana,
konuþ Yusufum, kendini savunsana...
susma nolur, anlat tüm gerçekleri,
yoksa aðýr cezadýr sana verecekleri...
sakýn vurmayýn beyaz ellerine zincir,
benim Yusufum suçsuz, tertemizdir...
güzel yüzlüm,susarak bana ders verdin,
önce kuyuya atýldýn,simdi zindana girdin...
piþmaným Yusufum çok piþmaným,
tövbe ile geçiyor bütün zamaným...
yýllar geçti ama ben hala o gundeyim,
karþýmda gömleðin ve ben önündeyim...
sana elim uzandýðýnda kahroluyorum,
ve her gece kabuslarla uyanýyorum...
Yusufum,bugun haberini aldým sevindim,
çýkmýþsýn zindandan koþup sana geldim...
ben eski ben deðilim korkma sakýn,
inancýna mazhar oldum Ilahi Hakkýn...
Yusufum bakmayacak mýsýn bana bir daha?
benim ben, hala sana aþýk yeni Züleyha...

Kurþunî
Sosyal Medyada Paylaşın: