gece sessizliðin içinde bir ýþýk ýþýkla birlikte bir gölge aman tanrým yaklaþtýkça büyüyor karanlýk parmaðýný dayýyor pencereme o bana bakýyor bende ona... sonra uzaklaþýp gidiyor gölgesiyle birlikte... sabah oldu, yine göründü penceremde her geldiðinde bakýyor dikkatlice aman tanrým o da ne? bir hava akýmý sanki rüzgar var evimde ne yaptýðýný sanýyor kendince, her geldiðinde aklýmý alýyor ne yapacak diye. günlerce denedim farklý bir þey olacak mý? diye. geçen gece çiçek öldü kaptýrdý kendini bir makineye çilekte dolaþýp duruyor iþte ben portakal en büyükleriyim içlerinde en büyük mutluluðumuz saat sekiz de pencereye dayadýðý parmaklarýyla ufalayýp yem atýyor bize...
K.U.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kurtul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.