KAPIMIZDA KIYAMET
O ruhundan üfledi, bir rüyaya baþladýk
Ölümsüzlük hýrsýyla, kendimizi taþladýk
Belli müddet yürüdük, ne var deðecek kayda
Fazlasý var azý yok, gördüðümüz hep fayda
Pay çýkarýp doðumdan, topraða tohum ektik
Kibirlendik alemde, sandýk sahibi tektik
Yürümek zor yemek bol, istedik yerleþelim
Nimet dolu yeryüzü, çýkaralým, deþelim
Akýllýyýz, güçlüyüz, kurduk bir çatý mekan
Bu alemde kralýz, var mý bize yan bakan?
Karýnlar tok, sýrtý pek olunca insanoðlu
Kapýldý büyüklüðe, þeytan gibi dosdoðru
Savaþ açtý kimisi, ölüme ve doðaya
Bilim dedi tek gerçek, yeneceklerdi güya
Kimi ilim diyerek, düþtüler bataklýða
Yaradaný ararken, girdiler ortaklýða
Bilmez miydi Yaradan, yarattýðý kulunu?
Geldi son bir uyarý, vahiy etti nurunu
Bilim Hak’ka hizmettir, anlarsan adabýyla
Ýlk emri bize "Oku", ama Rab’bin adýyla
Geçti bunun üstünden, bin yýldan daha fazla
Geldiðimiz son durum, derdimiz sade hazla
Doymak için avýmýz bitkiler, hayvanlardý
Doymadýk, neslimizin katline kadar vardý
Böbürlenme ey gafil, gittim diyerek aya
Susuz bir çöl bulduðun, altý üstü taþ, kaya
"Uçurdu" bilim bizi, ilerledik diyorsan
Erdem, irfan nerede ziyandayýz ey insan?
Vardýðýn yer alemde bir adým bile etmez
Baþlamazsan Rab’binle, nefesin sona yetmez
Ayaklar baþa dönmüþ, baþlar ayak altýnda
Aþka düþenler bodrum, þeytan çatý katýnda
Dönersek yine baþa, hani malum elmayla
Tekrar yine batarýz, bizler ayný kafayla
Sonu yakýn bu soysuz, bu çirkin saltanatýn
Þimdi uyanmayanlar, sonsuza kadar yatýn
Hak, adalet dergahý kurulmazsa dünyada
Bizden kýymetli olur, saman çöpü deryada
Koy kenara nefsini, biraz ruhunda dolaþ
Kapýmýzda kýyamet, bizimle sarmaþ dolaþ...
Erkan Yücel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.