MARAL

MARAL
Karanlýða koyma beni gözlerin þamlar yandýrsýn.
Mah cemalin kaldýr göye ay senden ýþýk aldýrsýn.
Kendin gelemesen bile ,hayalin gönlüm kandýrsýn.
Gecelerce oturalým yakalým çýraðý Maral.

Hasreti sen ben biliriz eller ne bilir cefayý
Efkarlarla yoldaþ olduk yaþamadýk ki sefayý
Dolaþtýk cümle alemi bulamadýk gülsefayý.
Baþkasýna gönül verip içirme sen aðý Maral.

Sal perçemi kaþýn üste hilal kaþlar görülmesin.
Saçlarýn yelde savrulsun namert elde örülmesin.
Sevdamýz dilde dolaþsýn hasret bizden sorulmasýn.
Bahar geldi buz çözüldü seyredelim daðý Maral.

Al desmalý býrak yele alsýn kokunla getirsin.
Üzerine bir þeyler yaz ,yaz ki özlemim bitirsin.
Deli gönül sen gelmezsen üzülüp aklýn yitirsin.
Derelim aþkýn gülünü vurmadan kýraðý Maral.

gelmeyince gece uzar ay saklanýr hüzün çöker.
Güneþ hiç doðmak istemez bulutlar boyununu büker.
Sabah saati þaþýrýr þafaklar zamansýz söker.
Bak açtý lale sümbüller gel gezelim baðý Maral.

Talan olmuþ Lalezar’ým baðmaným güle neyleyim.
Yazmasa Canan mektubu dilbazým dili neyleyim.
Kurudu tarlam ekinim Aras’ý Nil’i neyleyim .
Yaralarýmý azdýrma bitsin hasret çaðý Maral.

Aðladým baharda yazda soldum yaprak gibi güzün.
Gündüzler mecnun misali gecelerim çöker hüzün.
Son nefesi yetiþ dense üzgün görünmesin yüzün.
Gözlerin çaðlamasýn çek baðrýna daðý Maral.


8/3/2018. H. Iþýk









Sosyal Medyada Paylaşın: