Acýmý ilk seninle paylaþýyordum. Mutluluðumda önce sana koþuyor, Korktuðumda yanýmda ol istiyordum. Sen bilmiyordun ama, Ben sana gelmek için, Hep bir bahane arýyordum. *** Ýki lafýmdan biri adýný anýyordum. Ýsmin dilime düþünce, Dayanamaz gelirsin sanýyordum. Sen bilmiyordun ama, Ben kocaman bir çocuktum, Kim ne dese inanýyordum. *** Öyle ya; Az mý dua ettim sevesin diye beni. Az mý bez baðladým kuru dallara. Az mý adak adadým yollara. Havuzlara ne paralar attým, Kaç gece resminle yattým. Belki bir avuntuydu ama, Baþka da sensizliðe, Nasýl dayanacaktým. *** Ama öðrendim... Þimdi yüreðim yanýyor, Ben susuyor konuþmuyorum. Ýçim parçalanýyor, Kimseyle paylaþmýyorum. En önemlisi de, Artýk sana koþmuyorum. Sildim bende ne var ne yoksa, Adýný bile anmýyorum. Dünya yansa korkmuyor, Sebebini bile sormuyorum.
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.