Allah vermiþ bir nimet, bilen yok kýymeti farz Kul kulluðu ile þer, kan gözyaþýdýr bu tarz Üstün ýrk peþinde koþ, üst alt yokken dünyada Zavallýdan zavallý, farzý inkardýr bu arz.
En azýlý düþmanýn, iþi gücü ayýrmak Ýnsanlýktan çýksa da, gayri insan kayýrmak Haksýz olsa bile hak, iðrenç olsa bile dost Bellemektir ýrkçýlýk, iþte budur ayýrmak.
Irk soy boþ iþ arkadaþ, üstün ýrk yok insan var Suçluyu kayýranýn, kafasý tamamen dar Çok renkli iken vatan, en üstün ýrk taslamak Büyük þeytana yarar, bu iþler çok mani-dar.
Adem ile Havva var, mazinin temelinde Bölüp parçalamak var, ýrkçýnýn emelinde Tek yürek bir Türkiye, kýskandýrýyor eli Takvadadýr üstünlük, Rab var en temelinde. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.