Ey aþk ile dillerden dökülen kutsal sözler! Hani sizler en fazla övgü hak edendiniz? Siz, ey kalp sancýsýyla aðlayýp duran gözler! Bu sevda meydanýndan sessizce gidendiniz?
Ey hasret yangýnýnda küle dönmüþ þiirler! Hani siz ayný aþkla kalbe dolacaktýnýz? Ey ayrý yaðmurlarda beslenen kör nehirler! Hani ayný deryada damla olacaktýnýz?
Siz, ey þaþkýn teknenin kýrýlmýþ kürekleri, Hani siz aþk uðruna dalga dövecektiniz? Firuze akþamýnýn yorulmuþ yürekleri, Hani birbirinizi aþkla sevecektiniz?
Hani zamana karþý sönmeyecek közdünüz? Ne oldu da seven kalp nefreti kustu birden. Hani siz aþk adýna söylenecek sözdünüz? Ne oldu ses kýsýldý, zýlgýtlar sustu birden.
Yeni gün, yeni sabah, her þey umuda yakýn! Yýldýz bile kendini güneþ sanmak istiyor. Dilden düþene deðil, kalbin atýþa bakýn! Belki de sönen ateþ tekrar yanmak istiyor.
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.