YENİ BAŞTAN SENİ SEVMEK

Bu gün bir kucak papatyayla seni görenler olmuþ,
Bir papatyada kulaðýnýn arkasýna takmýþsýn,
Onlarla konuþuyormuþsun,
Duyanlar olmuþ.
Oysa seni bekledim bir kýr kahvesinde,
Çay ýsmarladým,
Þeker bile istemedim,
Gelirse gülüþleri yeter dedim.
Yüzünü görmek,
Saçlarýný örgü yapýp her örgüye papatya takmak istedim.
Gelmedin,
Özledim seni,
Küçük tebessümlerini,
Umarsýz gülüþlerini görmek istedim.
Çýkartýp resimlerini dizdim masanýn üzerine,
Yüzünü ezberledim,
Saçlarýna dokundum,
Burnunun en uç noktasýndan öptüm.
Binlerce kelebek uçurdum saçlarýndan,
Omuz baþlarýndan öptüm.
Düþledim seni gün ortasýnda gözleri kapalý,
Nazýmýn Verayý düþlediði gibi,
Gözlerini yüzünü düþledim,
Ýçimi ýsýtsýn diye.
Ve düþledim gülüþlerini,
Bayram sabahlarý sevinen bir çocuk gibi.
Yazmak zor sana,
Seni sevmek gibi.
Sarýlýp koklamak bahar gibi,
Kokunu almak çiçeklerden ve bahardan,
Ýçime düþen cemresin can,
Ýþgale uðramýþ mevsimsiz baharlarým var benim,
Terk edilmiþ topraklarým,
Eskimiþ sevdalarým.
Ayrýlýklara yol almýþ mektuplarým.
Ve her gece yastýðýna býraktýðým binlerce öpücük,
Özlemiþim seni,
Uzun zamandýr yazamadým,
Ama bilki her gece gelirsin bana,
Ben seni saklarým severim koklarým,
Ve ben seni her sabah güneþle gönderirim yeni bir güne,
Yeniden seni,
Yeni baþtan seni sevmek için,
Yeni baþtan sevmek için seni......
_____Cengiz Yýlmaz/Þiir Baba/09/03/2018
Sosyal Medyada Paylaşın: