Mektuplar artýk hep geri dönüþsüz,
Yaþýyoruz derken habersizce ölmüþüz...
Kýrýlmýþ gönlümüzle birlikte kalemler
Yarým kalmýþ aþka adanan tüm þiirler...
Tutsak sevdalar havalanmýþ semalara,
Ezanlar karýþmýþ okunan son selalara...
Cenaze namazým kýlýnmýþ bile çoktan,
Bedenim yalnýz kalkmýþ musalla taþýndan...
Topraklar yýðýlmýþ soðuk olan kefenime,
Yasinler okunmuþ sessiz kalan kabrime...
Yazýlmýþ baþ ucumdaki taþa "huvel baki"
Yaþýyorum sandým baþýma vurulunca ta ki...
Kendime geldim o an tahtanýn tok sesiyle,
Acýyla karþýlaþtým zifiri hayatýn kendisiyle...
Karþýma geçip sorguladý beni sual melekleri,
Düþünemeden cevapladým içimdeki gercekleri...
Kollarýmdan tutup beni önlerine kattýlar,
Alevlerin sardýðý koca bir kuyuya attýlar...
Yandým ateþler içinde, baðýrdým feryatla
Ateþler beni daha sýký sardý sanki inatla...
Eridim tükendim, beni yaktýlar defalarca,
Hiç kimse duymadý kendim duydum yalnýzca...
Yalvardým bana son bir þans daha verin diye
Dediler ki tek fýrsatýn idi dünya denilen hediye...
Tövbelerim kabul olunmadi kaldý hepsi yarým
Sevabým boynunu büktü isyan etti günahlarým...
Piþmanlýklar sýra sýra dizilse de yanýk dilimde,
Ne güç ne de yüz kaldý dua istemeye yüzümde...
Kaybettim dünyalarýmý geri dönemem bir daha,
Sevdama,yaþadýðým maziye ve ruhuma fatiha....!
Kurþunî
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.