hep seninle el ele idik
el salladýk ýþýk yollarýnýn içinde süzülen
yeþil zümrüt kuþuna
bir rüyadan uyanmýþ da
birdenbire her þeyi hatýrlamýþ gibi
küçücük zamanlar býraktýk
havada, suda
ateþte toprakta
içimize sonsuzluktan bir soluk üflenmiþti sanki
yeni doðmuþ bir bedende çok eski bir ruh gibiydik
*
artýk sen varsýn istemediðim kadar
derin bir hasretin içinde
sabah hiç olmayacakmýþ gibi
yýldýzlarý saydým bir bir
kýzýl alevli
kelimeler cümleler arasýnda
hep eksik bir þeyler býraktým
üzerine mühür vurulmuþ
*
hani yüreði sýzlar insanýn bir þeylerden
yanaklarýndan süzülür hatýrladýklarý
sesini dinlersin sonuna kadar
ismini duyduðunda yokluðunu öðrenirsin
ben seni kendim gibi sevmiþtim
kendimi senin kadar …
farklý yerlerde olsak ta acýmýz ayný
uzun bir gece gibi derin
*
gözlerin aklýmda
sensiz kelimeler düþer zihnime
sigara dumanlarý þikayet eder seni ciðerlerime
uykusuz geceler de...
zaman durur vurulurum
ilanihaye ateþten mevsimlere sürülürüm
dinlediðim þarkýlar hep arabesk
batsýn bu dünya
þikayetim var …
senden habersiz,
gam denizine sürgünlüðüm
*
sana kal diyemem giderken
sevmek kadar ayrýlýkta kader
ama giderken bile ýþýðýn yol göstersin anýlara
her anýmýn þimdisi
haydi git
gidebilirsen eðer
redfer