“bir kadýna, bir ömür nasýl verilir” derdim hep kendime “nasýl sürgün edilir ruh tenden baþka bedene”
hiç unutmam tanýmadýðým bir tenin benimle bensiz seviþtiði gecenin sabahýnda nihayet kalbim bana usulca kükredi
ne bu þimdi, bana da yazýk deðil mi bak oðlum, sen bir kadýna nasýl bakýlmasý gerektiðini bilmiyorsun inan ki, bir gün aþkýný gözlerine yüklemiþ bir kadýn illa ki bulacaksýn yeter ki bakmasýný bil
sonra, bu kadýn uçurum gözleriyle ruhuna kýyýsýna dokunacak öyle bir dokunacak ki dönme dolap misali baþýn dönmeye baþlayacak o kývrýmlý dudaklarýndan yudumladýkça kadehindeki þarabý kýrmýzýnýn her tonundan yakaladýðý endamý yüzüne asarak gülümseyecek o senin gözlerinin derinliðine gülümsedikçe sen bir yudum daha güzelleþeceksin o uzun uzun anlatacak, sen gözlerindeki rýhtýma kývrýlýp usul usul dinleyeceksin o anlattýkça, sen yudum yudum mahzenleþeceksin daha anlatacaklarý bitmeden inan ki, sen çoktan o kadýna aþýk olacaksýn ve bir daha bana “bir kadýna, bir ömür nasýl verilir” “nasýl sürgün edilir ruh tenden baþka bedene” demeyeceksin
çünkü, aþkýn tarifi olmaz sadece aþýk olunur…
ilhanaþýcýmartikibinonsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.