Insan rûhu yaþlanmaz, bedendir çöken ama rûh dipdiri, zira öyle emredildi yaratýlýrken, kalûbelada misafirken. Her Rûh dünyaya anne ve baba mahremiyetinde, döküldü yildizlar gibi ana rahmine, orada hazýrlanýp dünya misafirligin de ikram edildi bir süreliðine ... Anasý o rûhun topraðýydý nasýl unutur hasýl oldugu o Yüce gýda’yý, topragý olmasaydý varlýðýmý olurdu bu köhne viranede, dil susar beyin hücreleri ana sýfatýnda Allah Allah diyerek, iniler rûku ve secdedir ulvidiyeti, ama beden farkýnda ama beden farkýndasýzlýgýnda’ illã illã.....el hâk..
Meral tice
8/mart/2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
MERAL TICE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.