Ufkun çizgisi dardý aldýrmadýk velakin Düþe kalka büyüdük kanadý her yanýmýz Zaman koþup giderken bildirmedik velakin Geçmiþin deryasýnda ne çok yandý canýmýz
Gün oldu devran döndü yaralý sinemizi Paslý bir mengenede parçalayýnca felek Kevgire döndürerek yorgun sol yanýmýzý Koca ömrün sonunda yedirdi hep düvelek
Dost vurdu sýrtýmýzdan güldürdü ele güne Düþman daha vefalý görünce gerçekleri Mahkum eyledik caný sabýr ile hep düne Susarak içimizde dürünce gerçekleri
Kimi gün hüzün yundu kimi gün sade tasa Yarým kaldý rüyamýz vuslata göz yumarken Bazen acý yalnýzlýk bazen kederden hisse Yolun sonu kargaþa umulmazý umarken
Hayat denen kumarda yenildik ya ne yazýk Ýçerdeki çocuðu hiç etti geçen zaman Ruhumuz mahþer yeri beden yorgun ve ezik Zar etti meþk huzuru þer ile biçen zaman
NÝLÜFER SARP. 27. ÞUBAT. 2018
ÞÝÝRÝMÝ GÜNE GETÝREN SEÇKÝ KURULUNA, BEÐENEN VE YORUM YAPAN ARKADAÞLARA TEÞEKKÜR EDERÝM.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.