Bir Ayrılık Şiiri (2) - 302

BÝR AYRILIK ÞÝÝRÝ, bu satýrlara düþtü
Kalemim dile geldi, gönül gözünü açtý
Anýlardan mesulüm, kader aðý örmüþtü
Ýnan aðlamýyorum, gözüme bir þey kaçtý


Bir türlü kurtulamam, oldum aþkýn esiri
Sana tutuklu kaldým, geçmiyor ki tesiri
Hiç farkýnda olmadan, içmiþim bu iksiri
Sanma kelebek gibi, etrafa neþe saçtý


Nedir senin sýkýntýn, artýk çok oluyorsun
Sanrýlar içindesin, burnundan soluyorsun
Olmayacak sebepten, çileyle doluyorsun
Maksadýn baþtan belli, küsüþün bir araçtý


Bedenler ve ruhumuz, birbirinden sýyrýldý
Kimse ödün vermedi, gururumuz kayrýldý
Yaðmurlu bir havada, bak yolumuz ayrýldý
Zararýn neresinden dönersek bir kazançtý


Kendi düþen aðlamaz kime edem þikâyet
Sana gönlümü açtým, olmuyormuþ kifayet
Aþk karýn doyurmuyor, anladým en nihayet
Emeklerim boþuna, gönlün aþka kýraçtý


Ýstemem acýmasýn, mutluluklar dilesin
Beni düþünme artýk, rehberinden silesin
Bu iliþkiden sonra, dost olamam bilesin
Severek ayrýlalým, bu nasýl bir inançtý


Günahlarýmý aldýn, vebali hep boynunda
Umursamýyor zaten, haberi yok onunda
Ayrýldýysak ne oldu, ölüm yok ya sonunda
Her þeyde hayýr vardýr, ayrýlýk bir miraçtý


SADIK YILMAZ
Tarih:26.01.2018 ======================
Sosyal Medyada Paylaşın: