Gül kendi ikliminde güzeldir!

Yýllar bir su misali akýp giderken
Yaðan yaðmurun hikmetini anmak
Çiçekleri koklamadan uzaklaþmak
Bahþedilen renklerde seni bulmak

Oysaki sen, ne kadar çok zariftin
Bir kelebeðin, güzelliðinde naiftin
Sessiz, kendi içselliðinde neferdin
Sabrýn dergâhýnda demlenen erdin

Seni anlamak, hak ettiðin o deðerin
Ýdrakiyle yaþamak ne büyük ülfettir
Oysaki bu bilinmiyor lakin hakikattir
O Ruh bahþedilen en yüce emanettir

Yalnýz bilmek yetmiyor gayret istiyor
Görmek ne kadar anlamak için yetiyor
Farký kavramak için, dikkat gerekiyor
Sinede samimiyet o vakit sudur ediyor

Þimdi geçen zaman, asla geri gelmiyor
O gül gözlerimin önünde neler çekiyor
Güne hasret adavet içinde büyük dert
Hali devranda kalmýyor çaresiz himmet

Sosyal Medyada Paylaşın: