KAPIMIZDA KIYAMET

O ruhundan üfledi düþüverdik dünyaya
Bir elmayla kovulduk, yaprak öðretti haya
Belli müddet yürüdük, bakýnarak etrafa
Hem keyifli, hem leziz, hem ihtiyaç var ava

Çok zor geldi yürümek, yerleþelim istedik
Dam koyduk baþýmýza, sevdik süsü, estetik
Doðumdan pay çýkarýp , topraða tohum ektik
Yaratýyoruz sanýp, Yaradana özendik

Karýnlar tok sýrtlar pek, olunca biraz fazla
Hýrsla, kibirle coþtuk, yetinmez olduk azla
Akýllýyýz güçlüyüz, alemin hepsi bizim
Sanki kendimiz yaptýk, yedi kat arþý dizim

Savaþ açtý bazýsý, ölüme ve doðaya
Bilim dedi tek gerçek, yeneceklerdi güya
Kimi ilim diyerek, düþtüler bataklýða
Yaradaný ararken, girdiler ortaklýða

Bilmez miydi Hak, Mevla, yarattýðý kulunu
Son bir uyarý Kur-an, vahiy etti nurunu
Bilim elbet hizmettir, anlarsan adabýyla
Ýlk emri bize "Oku" ama!!! Rab’bin adýyla

Geçti bunun üstünden bin yýldan daha fazla
Geldiðimiz son durum, yalnýz yaþanýr hazla
Doymak için avýmýz, hayvanlar ve bitkiydi
Ýnsanlýk nesli için, cellat kostümü giydi

Uçurdu bilim bizi, rüyadayýz diyorsan
Ýlim irfan tükendi, ziyandayýz ey insan
Koy zekaný önüne, biraz ruhunda dolaþ
Kapýmýzda kýyamet, neden yok sende telaþ

Böbürlenme dünyadan, gittin diyerek aya
Topladýðýn güç bela, üstünden üç beþ kaya
Gittiðin yer alemde, bir adým bile etmez
Baþlamazsan Rab’binle, aklýn idraka yetmez

Döner isek en baþa, yine malum elmayla
Yürümeyiz umarým yine ayný kafayla
Ýlim, bilim birlikte yürümezse Hak diye
Þeytana edilecek, bütün alem hediye...

Erkan Yücel
Sosyal Medyada Paylaşın: