itiþler, kakýþlar, mide bulandýran ter kokularý arasýnda, kusacaðým gelir, sudan çýkmýþ balýk gibi hissederim kendimi. bir belediye halk otobüsünün, bir stadyumun ya da sinemanýn çýkýþ kapýsýna ulaþmak ve özgürlüðünü yeni kazanmýþ yýllarýn mahkumu misali, hýzlý adýmlarla kendimi dýþarý atmak beni ne kadar çok sevindirirse, yangýn merdivenlerinin çýkýþ kapýlarýna ulaþamayýp ezildikleri yetmiyormuþ gibi yoðun dumanlardan zehirlenip pisi pisine ölenleri görmek, düþünmek, hatta empati kurup kendimi onlarýn yerine koymak bir o kadar üzer, canýmý acýtýr, yakar. bu bir film çekimi de olsa, reklâm filmi de olsa fark etmez, oysa bu insanlarýn tümü az önce gülüyorlar, dans ediyorlardý.
ne vakit seninle dýþarý çýkmayý hayâl etsem her yerde seni izleyen kör olasýca gözler vardý ve ben o gözlerin her birini, hani elime o an biber gazý verseler, kör ederdim. güzel olan sendin evet, senden güzelini belki analar doðurmuþtu da, bana tesadüf etmemiþti, güzele bakmak sevaptý, öyle diyorlardý arkadaþlar ve tüm sevaplarým onlarýn olsundu da bana sen kalsaydýn.
utanýrsýn, belki baþýný yere eðersin, o güzel gözlerini bir daha göremem diye, þöyle doya doya adam gibi bakamadým da ona yanarým, seni izleyen hep bendim, bir gölge gibi peþinden koþan ben, senin olduðun her yerde sadece ve sadece ben olmalýydým, bensiz sen de bir hiçtin, ama bunu senden hep gizlemiþtim, ya da bilmiyorum, sensiz bir hiçken, seninle tamamlandýðýmý sanan bir budala, bir geri zekâlý, bir salak, ya da bir ahmak olmalýydým, gerçi bu kelimelerin biri bile bana fazla gelirdi, o halde sen bütünün hangi parçasýydýn? bana sorsaydýn en çok da kalbime yakýþýrdýn ya da ben parçalý bulutlu yokluðuna aðlarken, sen ahmak ýslatan güneþ yaðmurlarýydýn.
meselâ þurada oturup birlikte dondurma yemiþtik, sen ve ben, yani eþittir,ikimiz diyeceðim de, sen yerken ben izlediðime göre, mantýk hatasý doðruydu, matematiksel iþlem yanlýþtý, ya da sen hep doðruydun, yanlýþ olan bendim.
bana sorsaydýn itiraf ederdim, meselâ derdim ki, bitmesin ulan dondurman, eriyecekse de erisin, külahýndan deli gibi taþsýn, ellerine bulaþsýn, sakýn yýkama suyla, sabunla, öpe öpe dudaðýmla temizlerim, olmadý, kedilerin patilerini yaladýklarý gibi yalardým açýkçasý dondurma niyetine ellerini. zannýnca çok çirkin bir görüntü olduysa da mantýk arama, yok bende, gerçeði bu ama bilmeni isterim ki, cebimde senin için kolonyalý mendilim her zaman olurdu.
vanilyalý, karamelli, çilekli, sade, ne fark eder ki neli olduðu alt tarafý dondurma iþte, üst tarafýnda ellerin vardý, býrak erisin, aksýn baþtan aþaðýya, aþaðýdan yukarýya sana bakan bir çift göz benimse, kaþlarýný, gözlerini, dudaklarýný, saçlarýný heceleye heceleye, sabaha kadar okuyan da yazan da mantýk olarak ben olurdum.
þu durak var ya þu durak! lanet olasý otobüs erken gelmesin, seni rahat rahat göreyim diye az mý dualar etmiþtim içimden, hele dokundu mu kalabalýklar içinde birisi kirli elleriyle ve baktý mý pis bakýþlarýyla, dýþýmdan sövmek gelse de bir defa yanýmda sen vardýn, iki defa susardým ve kana kana içmek isterdim seni.
elinden tutan bendim, siper olan ben, rahat çýkalým diye en arka kapýdan, herkesi çiðneye çiðneye koþar adýmlarla sana yol açardým, aklýma tüm çýkýþ kapýlarý gelirdi de, kalbinden çýkacaðým gelmezdi, bu kez yol veren sen oldun, her þeyin bir sonu vardý, sonumu hazýrlayan kalbinde izim, teþekkür mü etsem, üzülsem mi bilemedim.
her dondurma yediðinde beni kesin hatýrlamazsýn, ellerini temizleyen birini bulursan, sakýn onu da kalbinden atma olur mu?
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 08-09 Mart 2018, Isparta
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.