YAR
Pervaneye güneþ, bana gözlerin.
Kara gözlerinde kaybolsaydým yar.
Uçsuz bucaksýz bir kuyudur gönlün
Gönlünde ruz ü þeb, dolansaydým yar.
Güneþi, mehtabý kaybetmiþim ben
Varýmý yoðumu terketmiþim ben
Sende yine sana hasretmiþim ben
Seni yine sende arasaydým yar.
Hasretinden her dem dert,kederdeyim
Gülistaným yandý viranedeyim
Boynu bükük þimdi köþelerdeyim
Bülbülü Þeydayla aðlasaydým yar
Gözlerin bir girdap düþüyorum yar
Geceler çok soðuk üþüyorum yar
Gönlündeki külü eþiyorum yar
Aþkýn ateþiyle kavrulsaydým yar
Dillerim lal oldu bitti kelime
Bülbülem derdimi güle söyleme
Teselli bulsunlar bakýp halime
Mecnunu, Ferhat’ý çaðýrsaydým yar
Bir doðum sancýsý koptu içimde
Anlamsýz bir sevinç coþtu içimde
Geceler sýyrýlýp elin elimde
Sabahýn fecriyle uyansaydým yar.
.
Mehmet BULUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.