Gül kokuna
Bulut yaðar katar katar
Ýçlerimde bir sýzý var
Yüreðimi hasret yakar
Gözlerim Medine’yi arar
Gönlüm oralarý görmeyi arzular..
Öbek öbek kuþlar uçar
Medine’ye kanat çýrpar
Semâlardan rahmet yaðar
Gönlüm Efendim (sav) i sorar
Yüreðim hicranla yanar..
Kanadýný açar rüzgar
Hû hû deyip rahmete kanar
Gönüllere huzur dolar
Ruhum O’na gitmek için çabalar
Var mý O’ndan daha güzel yâr!.
Gider Medine’ye hacýlar
Allah deyip ciðerlerin daðlar
Güzeller güzeline kavuþurlar
Edeple selama dururlar
Sultanlar sultaný sevdiði ümmetini karþýlar..
Aþký müminleri sevdalara salar
Özlem, hasret,vuslat ruhlarý sarar
Kalpler sular gibi çaðlar
O’nunla Yaradana yaklaþýr canlar
Ümmeti nuruna kanmak için can atar..
Ya Rasulallah! Salat sana, selam sana
Aþksýn, hayatsýn, rahmetsin müminlerin ruhuna
Alemler hayrandýr varlýðýna
Ab ý hayatsýn yoluna meftun olanlara
Seni seven gönüller doyamaz asla senin o güzel gül kokuna..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selva Durmaz Emir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.