Hayat

Ey hayat, ne yalancýsýn
her an biri için bitiþ
bir diðeri için baþlangýþsýn
Bir sürü avuntun var senin, bir sürü hayal köþen
sen deðil misin o kadar pembe düþlerle bir anda tükenen
ve tüketen ,insaný farkýna bile varmadan
ölümü unutmamýzýn en yalan gerçeði sen deðil misin

Eyyy hayat, en hüzünlü yaným
yaþantýmýn baþý
ne gariptir ki ayný zamanda en son duraðým
kocaman bir hapishane deðilde nesin sen
kalmadý sayende gülebileceðim tek mutlu aným
fidandým, kuruttun beni
bacaklarým yoruldu, yapraklarým yoruldu
sýkýca kök saldýðým topraklarým bile yoruldu
eyyy acýmasýz canavar
seni düþünmekten beynim durdu
yok hayat yoookkk
bu yaðmurda fazla bana bu rüzgarda
yoruldum tutmuyor elim
býraktým ipini eyy hayat eyy ýslak cadde
garibanýn belasý
zenginin en tatlý rüyasý
eyy hatalar denizi
anlýmda ki yorgunluk izi
sen deðil misin son durakta yalnýz kalmak
bende yakalandým aðýna
çýrpýndýkça sýkýyorsun
boðuyorsun çýrpýndýkça
seni yaþamak ne kadar korkutucu
ne zaman mutlu olsam umutsuzluk olmadý mý hep sonucu
sen deðilmiydin bu yolu yürü diye önüme koyan
bir avuç gözyaþý kaldý gözlerimde gerçeðe dair
sadece onlara inanýyorum
bütün sevdiklerimi söküp aldýn benden
yenilerini vermeye çalýþýyorsun
beni ayaðý kaldýrýp
tekrar yýkmaktan mý zevk alýyorsun
eyy hayat küstüm seninle , küstüm kendimle
ya sen çok açýmasýzsýn
ya ben çok dayanýksýz


Sosyal Medyada Paylaşın: