Ne uzun zaman olmuþ seni görmeyeli
Kendimi yaramaz bir çocuk gibi hissettim
Sana o pencereden gizlice bakarken
Tatlý bir gülümse yüzümde düþünürken
Daha çok küçüktüm
Sevmek oyunlarda yalancýktan oynanýrdý
Arkadaþlarým vardý
Biri baba olurdu ben de anne ama yalancýktan
Bilmezdik ne oynadýðýmýzý
Aslýnda öyle tehlikeli bir oyunmuþ ki
Gerçek olunca anladým
Sana âþýk olunca anladým
Ýnanýr mýsýn dört yýl geçmiþ
O koca ateþin üstünde
Öyle büyüktü ki külleri hala içimde
Seni görünce anladým bugün
Bunlarý yüzüne söylesem
Þaþýrýrsýn bir þey anlamasýn biliyorum
Çünkü sen hiç bilmedin
Ne o içimdeki ateþi ne de o günü
Her eylülde ki gibi okul açýlýyordu
Yolda köþe baþýnda gördüm seni
Bambaþkaydýn yüzümde ayný bu akþamki gibi
Bir gülümseme oluþturmuþtun
Oyun arkadaþlarýma benzemiyordun
Baþkaydýn iþte
Anlatamýyorum ki
Aþk mýydý bu
Her sabah baþka uyanýyordum
Okula gitmek harikaydý o zamanlar
Her sabah sen benden habersiz
Ben senin önünden geçerdim
Ne günlerdi
Çabuk geçti
Sana doyamadan
Lise baþladý ve ben seni göremez oldum
Ýçimde sol yanýmdaki tarifsiz ateþ
Yavaþ yavaþ söndü
Ýçimi acýtarak
Seni unutturmaya çalýþarak
Ama anladým
Aslýnda seni hiç unutturamamýþ zaman
Çünkü sen baþkasýn
Yüzümdeki o gülümsemesin
Sana o pencereden gizlice bakarken bugün
Büyüdüðümüzü anladým
Ne kadar deðiþtiðini
Deðiþtiðimi anladým
Sana o pencereden gizlice bakarken bugün
Deðiþmeyen bitmeyen tek þeyin
Ýçimdeki çocukça
Aþkýn olduðunu anladým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.