toprak bir gün alacak

daha adýný bile koyamamýþsýn, hala kendi hanende
duygu selimi, sevgi selimi, yoksa deniz mi köpüðü ?
derin hisler göz kýrparken, saydam gök kuþaðý renginde
keþke hiç bozulmasa diyorsun, bu alacalý hoþça büyü.
***
halbuki; kýrlarda bile her çiçeðin bildik bir adý vardýr
sen, rüyada mýsýn gerçek misin neye koþtuðun belirsiz?
halbuki; ne yüklendinse; aþk, vefa, yaren, hakikatin adýný alýr
bir ýþýk huzmesi ki, ruhlar çukurunda, ayaða kalkamaz sensiz.
***
kelimeler bile aciz kalýyor senin bu deðiþkenlik ruhuna
sen, kendi dünyanda þartlanmýþsýn çilesi içimi kanatýyor
gölgeler gibi didiþip duran her bir þeysiz hiçbir þeyiz
ah’ý hu’ya baðlayamadýk, hasret her gün içimde aðlýyor.
***
hangi bulutlarýn seyrü sefer ettiði bir ülkenin göz yaþýsýn
hangi dilde sevda yükleneyim, yeni kelimelerim iþe yarar ?
göz bebeðinden göðsüne geçip , öpmek istesem tüm kalbini
sen bu alacalý rüya aleminde, alamazsýn yine bir karar
***
aslýnda biliyorum kararýný, çünkü zorlamanýn da bir mantýðý yok
kendi halinde bir gezegenim , dokunmayýn artýk benim dünyama
çok konuþmakta yitirdi anlamýný, boþa sýkýlan kurþun misali
bu son nefesim bitsin istiyorum, artýk girmesin kimse rüyama
***
herkes çekip gidiyor, yaðmurlar gibi, tüm tortular içimde birikti
inanmýyorum, bundan böyle aþk masalýna, inandýðým çekip gitti
yüreðim de, býçak kesiði sýzým var, dokundukça bin ah iþittiðim
ben kendini kendi dünyasýnda kaybeden, hayallerinde bir yitiðim
***
sýkýþýnca ben söz vermedim, isyaným buna, tutunduðum deðer
kelimeler bile isyanda artýk, kirlendi ruhum kendimden eser
bende seni kaybetmemek için, sevmek diyorum her þeye deðer
bir gün bakmýþsýn dört kiþi yüklenmiþ, baðrýna basar toprak sever.
***
yusuferdoðan


Sosyal Medyada Paylaşın: