Akdeniz’e Toroslarýn gölgesi, Düþtü düþecek, Gün kavuþtu kavuþacak, Derken, Toroslarýn zirvesi suya vurdu yavaþtan, Ve onu gördüm o an. Denizin ufkuna vurdu gölgesi, Gözlerimde ateþsiz alevler yandý. Seslerin hüzünle içime belendiði, Dalgalarýn sessizce, Kumsalla oynaþtýðý bir akþamdý. Kýzýl ipekten bir pelerin giymiþti. Uzattý elini, suya deðdi ateþten teni, Yakamozlar kanadý, Deniz kýzýla büründü…
Anka kuþunun gerdan tüyü gibi, Süzüldü yavaþça yamaçtan, Narin ama temkinli, yalnýz çokta cilveli. Toros’un zirvesinden, tüm ihtiþamýyla, Salýna salýna indi denize. Yüzünde ýþýkla sahile ulaþtý. Bakýndý, kimseler yok diye sevindi. Aðýr aðýr, zarif hareketlerle, Çýkartý kýzýl pelerinini, Üstünde incecik bir tül kaldý.
Alev alev yanan bedenini, Mavi sulara saldý. O an ruhumu, aklýmdan çekti aldý. Deniz miydi pürüzsüz, yoksa tenimi, Düþ müydü gördüðüm yoksa hayal mi? Anlayamadým…
Okþadý denizin duru yüzünü. Tek tek deðdirdi, Alevden parmaklarýný. Kýpýr kýpýrdý bedeni, yakamozlarla seviþirken. Bu ne görkemdi Ya Rab!. Kýyamet denizinde, kýzýl ötesi bir düþ gibi...
Yundu, durulanýp çýktý. Kýzýl pelerinini orada býraktý. Yürüdü Toros’un zirvesine, Kýpýr kýpýrdý, iþveli ama maðrur. Geriye dönüp þöyle bir baktý, Edalý bir tebessüm attý. Zirvenin ardýnda kaybolurken, Tüm ihtiþamýyla, Geceye ýþýk olsun diye, Gökyüzüne Yýldýzlarý, Ayý astý. Çekti üstüne geceyi, Uykuya yattý Güneþ…
23.02.2018 06.30-ÝZMÝR(2) Ömer Sabri Kurþun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Sabri KURŞUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.