Tadýný biliyorum ey ruhumun mahbûbu
Þarâb-ý Aþktýr diye sunma bana þurûbu
Göremiyorsun hâlâ içimdeki Leyla’yý
Þu gönül hayalinle, yaþar oldu balayý
Aþkla öpmeyen dudak, dudaðýma deðemez
Sarhoþ olmayan gönül, yâre boyun eðemez
Kati girdiysem eðer aþkýn güzel rahýna
Aldýrmam vallahi de vuslatýn günahýna
Düþersin uzanýrken saçýnýn bir teline
Aþk bu alýr götürür, kapýlýrsan seline
Özümü âb-ý aþkla yoðurmuþlar ezelde
Aradýðým, sevgidir özlediðim güzelde
Hasretine ram oldu gözlerim geceleri
Dileðim, okumandýr, haldeki heceleri