Vâz Etmiş Cümlesin Kitab-ı Dörtte !
"Gönül muhabbetimiz, mah-ý þems nas’a yolda,
Hakk’ýn lütfu ihsâný, gelip kemteri bulmuþ!
Cehd etmiþlere râh’a, sevi muhkem bir dulda;
Ol Yûnus hamuruma, aþkýn mayasýn çalmýþ!"
Þu yalan dünya da, nice dert çektim,
Derde dermânýmý, gizlemiþ dertte!
Görüp büyüklüðün, boynumu büktüm;
Hikmet çok börtüde, böcek te, kurt ta!
Her nesne numune, Zâtýndan nûrdur,
Ýmânsýzýn bunu, görmesi zordur,
Hakîkât mânâyý, çözmeyen hordur;
Boþuna taþýr o, dünyayý sýrtta!
O dilerse verir, kuluna Dil’i,
Olur kalem tutan, yazdýrýr el’i!
Sâdýk kullarýnýn, heybesi dolu;
Gâhi ki bu yurtta, gâhi o yurtta!
Bahþeder nimeti, zannýnca kulun,
Ol zanla þeklalýr, daldýðýn yolun!
Kullarýn içinde, Bedir ce hâlin;
Vâz etmiþ cümlesin, kitab-ý dörtte!
Nice sýnar kulun, hâller içinde,
Savurur titretir, ne de, niçinde!
Diler murâdýný, þerhle açýn da;
Hikmetin ýþýðý, þavkýsýn fertte!
Ozan Ýlo’m yalvar, iste ki versin,
Turab et benliðin, sýdkýný görsün!
Âhir ya zûlümât, veyahut nûrsun;
Mahþer-i Uzma da, açýlan kartta!
18.05.2008/22.03
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.