Kül rengi bir bulutu içtim sanki can suyu Kabile yargýçlarý bana çölde umuttu Yanýlgýyla atlattým ardýmdaki pusuyu Lakin can kýrýklarým hicranýmdan somuttu Ben böyle yazýyorsam çünkü senden mahrumum Kalemimde bukaðý,çöle sürgün bir kumum
Uçurtmalar sakladým,göðün hadekasýna say ki kendimle bile paylaþmadým gizimi Seðirtirken yedi genç sultan mehlikasýna Nafile çabaladým,silemedim izimi Artýk bilinir oldum,ne müstear ne mahlas Yoldaþ olurken derde,en safi azýk ihlas
Binlerin yerinedir Hikmet’in her figaný Yalnýz gönül konuþur,artýk sükut demidir Hangi tuzlu gözyaþý söndürür bu volkaný Ne de olsa bu þiir þairin mahremidir Hamuþan kapýsýnda türkü söyler turnalar Zalimler arýnýrken,murdar olur kurnalar..
Farzýmuhal Sosyal Medyada Paylaşın:
farzımuhal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.