sokaðýn baþýný ve sonunu bulutlarý ve göðün kapanan gözlerini duymuyor musun yaðmur tüm ümidiyle sokulup soluðumuza taþlarýn kirli aralýklarýný sevmek istiyor ve kýmýldanýþýn seferinden seyreyliyor kainatý
demini tutuðumuz kokular dünyanýn ilk ýslandýðý anýn devamý küçük ve donuk bir ayrýlýk duygusunu kalbimize iþleyen katil þimdi seninim yüreðimin buðusunu silip öldürebilirsin beni
ara ara yapraklarýna yeþil ellerine mavi gözlerine ve rüyalarýna eþlik edebiliyordum artýk
derken ve nihayet yorgun adýmlarýný çekip gönlümden tatlý bir uykuyla tamamladý sonunu giydirip arzuhalini ürpermelerine baktý sönük aþk üçgeninin sonsuzluða açýlan küçük noktasýndan binlerce kez geçtiði halde göz yaþlarýný silmiyordu kapý açýktý tanrý boþlukta çiseliyordu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.