bir gün, benden gitmek istersen… cemreler düþmeden, çiçekler açmadan, kuþlar yuvadan uçmadan, bedende kan kaynamadan usulca pýlýný pýrtýný topla da git... gideceksen benden, haberim olsun gideceðinden. emanetlerin var vermem gereken. Kokunu, yüreðimdeki tahtýný, en azýndan veremediðim hediyeni al da arkana dönmeden git... OLUR MU?...
M.Akýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ardanuç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.