Bitiyor hayat, Yolun ucunda hiçlik... Bitmez her þeye raðmen, Ýçimde her dem Umuda açlýk...
Düþmeyen her damla yaþ, buzdan bin mýzrak, Saplanýp kaldý bakýþlarýmda. Gözlerin, bakýþlarýn eritebilir ancak... Parmaklarýmda asýlý saydýðým yýllar, Sensizliði, gecelerle ördüðüm, Yollar uzun,yollar çýkmaz, Yollar kördüðüm... Bir aþýlmaz duvar bütün gördüðüm,.
Bir sýzý ki teptiðim yollar, Çivilenmiþ gibi topuklarýma, Bir ileri, bir geri...
Hasreti boyuyor saçýmýn aklarýna, Acýmasýz, geçip gidiyor yýllar, Çiçeklenir mi acaba yine, kuruyan dallar?
Her þeye alýþýrmýþ insan, diyorlar, Alýþamadým, Alýþmam, alýþamam yokluðuna. Yanar hep, yüreðim yanar, Toprak olsa da tenim, Çimenim seni anar... Âh sevgili yâr...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.