Kaybettiklerimizin yarattığı boşluk

Hayat öyle yük yükledi ki
Ömüzlarýma
Takatim kalmadý taþýmaya.


Severek ve isteyerek
Hayatýmýza dahil ettiðimiz
Yüreðimizin baþ köþesine koyduðumuz
Canýmýz bildiðimiz canlarý
Kaybederiz aralýklarla.


Kaybettiklerimizin,
Yarattýðý o boþluk
Kapanmaz yaralar açar baðrýmýza.
Yaþarýz bu acýyý her nefes alýþýmýz da.



Unutmaya çabaladýkca
Söndürmeye çalýþtýkta yürek yangýnýný
Bataklýk misali çeker bizi çýkmazlara


Kapatmak istedikçe mazi denen kapýyý
Sýký, sýký örtmeye uðraþtýkta
Gönül pencerelerinin perdelerini
Girecek bir hüzme bulur oraya.


Ya bir þarkýnýn güftesinden
Yada bir þiirin temasýnda
Ýzlediðimiz bir filmin figüranýyla girer
Dolaþýr kan misali damarlarýmýz da.

Güler Elmalý

Sosyal Medyada Paylaşın: